Kategoria: Uncategorized

Korzystanie z prawem i wolności wymienionych w niniejszej Konwencji powinno być zapewnione bez dyskryminacji wynikających z takich powodów jak płeć, rasa, kolor skóry, język, religia, przekonania polityczne i inne, pochodzenie narodowe lub społeczne, przynależność do mniejszości narodowej, majatek, urodzenie bądź z jakichkolwiek innych przyczyn.

Artykuł 15 Uchylenia stosowania zobowiązań w stanie niebezpieczeństwa publicznego

1. W przypadku wojny lub innego niebezpieczeństwa publicznego zagrażającego życiu narodu, każda z Wysokich Układających się stron może podjąć środki uchylające stosowanie zobowiązań wynikajacych z niniejszej Konwencji w zakresie ściśle odpowiadającym wymogom sytuacji, pod warunkiem, że środki te nie są sprzeczne z innymi zobowiązaniami wynikającymi z prawa międzynarodowego.

2. Na podstawie powyższego przepisu nie można uchylić zobowiązań wynikających z artykułu 2, z wyjątkiem przypadków będących wynikiem zgodnych z prawem działań wojennych oraz zobowiązań zawartych w artykach 3,4 (ust 1 i 7)

3. Każda z Wysokich Układajacych się Stron korzystając z prawa do uchylenia zobowiązań poinformuję wyczerpująco Sekretarzq Generalnego Rady Europy o środkach, które podjęła oraz pwodoaxh ich zastosowania. Informować będzie również Sekretarza Generalnego Rady Europy, kiedy podjęte środki przestaną działać, a przepisy Komwencji beda ponownie w pełni stosowane

Artykul 16 Ograniczenia działalności publicznej cudzoziemców

Żadnego z postanowień artykułów 10,11 i 14 nie można uznać za wyłączające prawo Wysokiej Układajacej się Strony do ograniczenia działalności politycznej cudzoziemców.

Artykuł 17 Zakaz nadużycia praw

Żadne z postanowień niniejszej Komwencji nie może być interpretowane jako przyznanie jakiemukolwiek Państwu grupie lub osobie prawa do podjęcia działań lub dokonania katu zmierzającego do podjęcia działań lub dokonania aktu zmierzajacego do zniweczenia praw i wolności wymienionych w niniejszej Komwencji, albo ich ograniczenia w większym stopniu, niż to przewiduje Komwencja.

Artykuł 18 Granice stosowania ograniczeń praw

Ograniczenia praw i wolności, na które zezwala niniejsza Konwencja nie będą stosowane w innych celach, niż te, dla których je wprowadzono.

Każdy, kogo prawa i wolności zawarte w niniejszej Konwencji zostały naruszone, ma prawo do skutecznego środka odwoławczego do właściwego organu państwowego także wówczas, gdy naruszenia dokonały osoby wykonujące swoje funkcje urzędowe.

Mężczyźni i kobiety w wieku małżeńskim maja prawo do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawa.

1. Każdy ma prawo do swobodnego, pokojowego, zgromadzenia się oraz do stowarzyszania się, włącznie z prawem tworzenia związków zawodowych i przystępowania do nich dla ochrony swoich interesów.

2. Wykonywanie tych praw nie może podlegać innym ograniczeniom niż te, które określa ustawa i które są konieczne w społeczeństwie demokratycznym z uwagi na interesy bezpieczeństwa państwowego lub publicznego, ochronę porządku i zapobiegaje orzestepstwu, ochronę zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób. Niniejszy przepis nie stanowi przeszkody nakładaniu zgodnych z prawem ograniczeń korzystania z tych praw przez członków sił zbrojnych, policji lub administracji państwowej.

1. Każdy ma prawo do wolności wyrażania opinii. Prawo to obejmuje wolność posiadania poglądów oraz otrzymywania i przekazywania informacji i idei bez ingerencji władz publicznych i bez względu na granice państwowe. Niniejszy przepis nie wyklucz prawa Państw do poddania procedurze zezwoleń przedsiebiorstw radiowych, telewizyjnych lub kinematograficznych.

2. Korzystanie z tych wolności pociągających za sobą obowiązki i odpowiedzialność może podlegać takim wymogom formalnym, warunkom,ograniczeniom, sankcjom, jakie są przewidziane przez ustawę i niezbędne s społeczeństwie demokratycznym w interesie bezpieczeństwa państwowego, integralności terytorialnej lub bezpieczeństwa publicznego że względu na konieczność zapobieżenia zakłóceniu porządku lub przestępstwu, z uwagi na ochronę zdrowia i moralności, ochronę dobrego imienia o praw innych osób oraz że względu na zapobieżenie ujawnieniu informacji poufnych lub na zagwarantowanie powagi o bezstronności wladzy sądowej.

1.Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania: prawo to obejmuje wolność zmiany wyznania lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania, indywidualnie lub wspólnie z innymi, publicznie lub prywatnie, swego wyznania lub przekonań przez uprawianie kultu, nauczanie, praktykowanie i czynności rytualne.

2. Wolność uzewnętrzniania wyznania lub przekonań może podlegać jedynie takim ograniczeniom, które są przewidziane przez ustawę i konieczne w społeczeństwie demokratycznym z uwagi na interesy bezpieczeństwa publicznego, ochronę porządku publicznego, zdrowia i

1. Każdy ma prawo do poszanowania swojego życia prywatnego i rodzinnego, swojego mieszkania i swojej korespondencji.

2. Niedopuszczalna jest ingerencja wladzy publicznej w korzystanie z tego prawa z wyjątkiem przypadków przewidzianych przez ustawę i koniecznych w demokratycznym społeczenstwie z uwagi na bezpieczeństwo państwowe, bezpieczenstwo publiczne lub dobrobyt gospodarczy kraju, ochronę porządku i zapobieganie przestępstwom, ochronę zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności osób.

1. Nikt nie może być uznany za winnego popełnienia czynu polegającego na działaniu lub zaniechaniu działania, który według prawa wewnętrznego lub międzynarodowego nie stanowił czynu zagrożonego karą w czasie jego popełnienia. Nie będzie również wymierzona kara surowsza od tej, która można było wymierzyć w czasie, gdy czyn zagrożony kara został popełniony.

2. Niniejszy artykuł nie stanowi przeszkody w sądzeniu i karaniu osoby winnej działania lub zaniechania, które w czasie popełnienia stanowiły czyn zagrożony kara według ogólnych zasad uznanych przez narody cywilizowane.

1. Kazdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sad ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarzenia w wytoczonej przeciwko noemu sprawie karnej. Postępowanie przed sądem jest jawne, jednak prasai publiczność miga być wyłączone z całości lub części rozprawy sądowej ze wzgledów obyczajowych, z uwagi na porządek publiczny lub bezpieczeństwo państwowe w społeczeństwie demokratycznym, gdy wymaga tego dobro małoletnich lub gdy służy to ochronie życia prywatnego stron albo też w okolicznościach szczególnych, w granicach uznanych przez Sad za bezwglednie konieczne, kiedy jawność mogłaby przynieść szkodę interesom wymiaru sprawiedliwości.

2. Każdego oskarżonego o popełnienie czynu zagrożonego karą uważa się za niewinnego do czasy udowodnienia mu winy zgodnie z ustawą.

3. Każdy oskarżony o popełnienie czynu zagrożonego ma co najmniej prawo do:

a) niezwłocznego otrzymania szczegółowej informacji w języku dla niego zrozumiałym o istocie i przyczynie skierowania przeciwko niemu oskarżeniu

b) posiadania odpowiedniego czasu i możliwości do przygotowania obrony

c) bronienia się osobiście lub przez ustanowionego przez siebie obrońcę, a jeśli nie ma wystarczających środków na pokrycie kosztów obrony, do bezpłatnego skorzystania z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, gdy wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości

d) przesłuchania lub spowodowania przesłuchania świadków oskarżenia oraz żądania obecności i przesłuchania świadków obrony na takich samych warunkach jak świadków oskarżenia

e) korzystania z bezpłatnej pomocy tłumacza, jeśli nie rozumie lub nie mówi językiem używanym w Sądzie.